Een terugblik op Keti Koti Leiden 2024
Keti Koti biedt aanleiding tot ontmoetingen, meer kennis over elkaar en over het slavernijverleden.
Keti Koti, de jaarlijkse herdenkingsdag van de afschaffing van de slavernij in Suriname en de Nederlands Cariben, vond plaatst op 1 juli. Ook weer in 2024. In Leiden werd in het kader daarvan de zondag voor Keti voor een herdenking georganiseerd. En de zaterdag na Keti Koti werd de afschaffing gevierd. De herdenking en viering werden georganiseerd door stichting Songs of Freedom uit Leiden. Deze vonden plaats bij het Wereldmuseum. Daarnaast kon men de hele maand juni in het Keti Koti Verhalenhuis aan de Raamsteeg 2a terecht voor Surinaamse verhalen.
Herdenken met elkaar
Op 30 juni werd er herdacht en toekomstwensen werden uitgesproken door onder andere Jacintha Groen. Jacintha heeft Keti Koti op de kaart gezet in Leiden en doet dat nu samen met diens partner Koos. Jacintha noemde dat het besef dat dit verleden doorwerkt in onze samenleving tot mensen door moet dringen, ondanks dat individuele mensen anno nu zelf natuurlijk geen verantwoordelijkheid dragen voor wat er toen gebeurde. Want in de onderlinge verhoudingen van vandaag de dag zijn er nog sporen van structureel racisme in de samenleving waar te nemen. “Daar moeten we ons bewust van zijn en daar moeten we over praten met elkaar”, aldus Jacintha.
Ook noemde ze dat het belangrijk is om ervaringen uit te wisselen en de onbewuste vooroordelen ter discussie te stellen, want iedereen kan die tegenkomen. “We willen de festiviteiten verbreden. In onze samenleving wonen heel veel mensen met verschillende achtergronden. We willen dat mensen kennisnemen van elkaars cultuur”, aldus Koos Groen. “Niet alleen Surinamers ervaren racisme”, vulde Jacintha Groen aan. “Jongeren met Arabische achternamen hebben bijvoorbeeld meer moeite bij sollicitaties. Voor ons allemaal geldt dat onze achternaam en onze afkomst niets zeggen over onze kwaliteiten. Hoe meer mensen elkaar kennen en met elkaar praten, hoe sneller we van vooroordelen afkomen.”
Keti Koti betekent ‘gebroken ketenen’. “Het is een feest over bevrijding van verkeerde machtsverhoudingen tussen bevolkingsgroepen. Dat betreft ook andere minderheidsgroepen in de Nederland”, stelde Koos Groen[1]. Tijdens de herdenking vonden er meerdere indrukwekkende speeches, een zang- en een dansoptreden plaats, met verwijzingen naar het slavernijverleden. Tijdens zijn speech benadrukte wethouder Abdelhaq Jermoumi het belang van zowel de herdenking als de viering voor inclusie en non-discriminatie in de stad. Stichting iDb | Discriminatie.nl Haaglanden Hollands midden en vertegenwoordigers uit de omliggende gemeenten waren ook bij deze herdenking aanwezig.
[1] Bron citaten: 'Tijdens Keti Koti herdenken we een gezamenlijk verleden' | Sleutelstad
Vieren met elkaar
Op 6 juli vond vervolgens de Keti Koti-viering plaats met het festival ‘Songs of Freedom’. Men kon daar genieten van de Afro-Amerikaanse en Afro-Caribische muziek en van een multiculturele markt met diverse hapjes en zelfgemaakte goederen die men kon kopen. Hoogtepunt was het optreden van het Songs of Freedom projectkoor met black gospelmuziek. Dit koor zong onder leiding van zangeres Nancy Zeefuik, bekend van gospelkoor G-Roots, en onder leiding van Tim Hermsen. Het koor werd begeleid door de band ‘Just friends’.
Hoop voor de toekomst
In Leiden werd er ook gesproken over een eventueel toekomstig monument. Groen vindt dat dit specifiek een monument moet worden voor het slavernijverleden in Suriname en het Caribisch gebied en niet een gedenkteken dat over het hele koloniale verleden gaat. “Ik vind dat er ook een monument moet komen voor bijvoorbeeld wat er gebeurd is in Indonesië. En dat wil ik ook ondersteunen. Maar ik vind niet dat je alles op een hoop moet vegen. Wij hebben onze eigen trauma’s en onze eigen rituelen om te herdenken.”
Maar er valt ook wel wat te vieren, aldus Groen. Zelf besteedt ze als leerkracht in het basisonderwijs al bijna dertig jaar aandacht aan het slavernijverleden. En daar ziet ze wel de verandering. “Als ik erover heb gepraat met de kinderen in mijn klas, dan hoor ik later terug van ouders of grootouders dat ze het fijn vinden dat erover gepraat wordt op school en dat hun kinderen erover praten, waar zij dan ook weer van leren. Dat geeft hoop voor de toekomst.[2]”
[2] Bron: Jacintha Groen over Keti Koti herdenkingsjaar: 'Verandering gaat moeizaam' | Sleutelstad
Wil je ervaren discriminatie (anoniem) melden?
Dat kan via Discriminatie.nl